Odbijam!

Odbijam da starim,
izgled da kvarim
da bore skrivam
da prestanem da snivam.

Osm’jeh da mi se ledi
sjaj u oku blijedi,
da ne vidim jasno,
da negodujem glasno.

Odbijam da me zovu “teta”
i da imam bar pet dijeta,
prošlost da mi je sveta,
ironije da sam meta.

Odbijam da me zemlja vuče,
kosti škripe a srce tuče,
za glavu da se svako malo hvatam,
da kukam, kunem, mlade ne shvatam.

Odbijam da ne mogu kao prije
da plešem, pjevam i pijem
Odbijam da umjesto sunca tvoga
postanem tvoja… babaroga!

Odbijam!